1. امشب برای چندمین بار یکی از آثار رضا قاسمی را خواندم. همان رمان آنلاین. دلم تنگ شد برای تقدیر واژگان. چندی پیش به هزار دلیل ترغیب شده بودم برای نوشتن ولی این دیگر تیر خلاص بود. امروز یکی دیگر از مشغله هام برطرف شد. حالا که وقتم آزادتر است تصمیم دارم بچسبم به تقدیر واژگان. خیلی زود شروع میکنم. خدا را چه دیدید شاید یک روزی چاپ شد.
2. من با خودم عهد بستم که اینجا (کانال تلگرام) تمرین نوشتن کنم. راستش را بخواهید کاربرد دیگری هم برایم ندارد. قاعدتا تمرین، زمین خوردن دارد، زخم شدن دارد، دست شکستن دارد. هیچگاه هم به جذابیت المپیک نیست. به خاطر همین به شما حق میدهم که مطالب براتان جذاب نباشد و دوست نداشته باشید. پس هرکس که لازم دید بدون اندکی ناراحتی میتواند در کنار ما نباشد. کمااینکه بودند دوستانی که دیگر نیستند.
3. تصمیم گرفتم که داستان را اصولی تر جلو ببرم. برعکس قسمت های قبل که تقریبا بداهه و بدون برنامه ریزی بود، این بار دوست دارم از قبل بدانم که چه اتفاقی قرار است بیفتد. برای طراحی داستان نیاز به زمان دارم. به محض پی ریزی، شروع خواهیم کرد.
4. خودم دوباره قسمت های قبل را مرور کردم. بیش از پیش دلم برای شب های نوشتنش پر زد. به نظرم شما هم پیش از قسمت های جدید یک دور بخوانید. (قسمت ها در کانال تلگرام هست. لبنک کانال بالای همین صفحه) البته اگر پیگیرش هستید!
5. ارزشمندترین هدیه برای من نظرات شما است. قطعا هرچه که باشد باعث انرژی مضاعفم در نوشتنش خواهد شد، حتی انتقادی تند. پس لطفا از چنین لطفی دریغم نکنید.
درباره این سایت